Beskidzkie Cycle II 2019 - prolog + dzień 1

BAZA W PIWNICZNEJ 👇 MÓJ NOWY GRAVEL 🚲 ROGAŚ W DOLINY ROZTOKI 🐐 BESKID NADPOPRADZKI 🍁

I oto kolejne cycle - trzecie już, a wyprawa jedenasta. W tym roku przywędrowałem w Beskid Sądecki, kolejny mój po Śląskim sprzed dwóch lat, a więc niech będą to Beskidzkie Cycle II (Sądecki). Taka mała ciekawostka: Beskid Sądecki oraz Góry Lubowelskie (L'ubovnanska vrchovina) są pasmami górskimi ciągnącymi się po obu stronach rzeki Poprad, po polskiej i po słowackie stronie. Jednak są jednym masywem tak naprawdę - Nadpopradzkim - który został rozdzielony w 1918 roku przez wyznaczenie granic dla Polski i Czechosłowacji. Więc historycznie (ale nie kartograficznie) jest to Beskid Nadpopradzki.

Jako baza wypadowa posłuży mi miejscowość Piwniczna Zdrój. Rozrysowałem sobie jak należy pięć tras pieszych i sześć kolarskich, jeden dzień zostawiłem sobie free - będzie to albo odpoczynek, albo po prostu pauza gdyby była fatalna pogoda, lub też dodatkowa traska, zależnie od chęci.

Dwanaście pełnych dni i trzynaście noclegów w domku na malowniczym wzgórzu na obrzeżach Piwnicznej. Do tego pełny kartonik kraftowych piwek zakupionych po drodze w Nowym Sączu. A jako wisienka na torcie szkocka whisky singielka Glenmorangie zestawie z dwoma małymi wyleżakowanymi jak się patrzy. No i niech żyje męski snobizm!

Pogoda zapowiada się znakomita. Dziś dwadzieścia cztery stopnie celsjusza. A przez dwa najbliższe tygodnie ma być około dwudziestu ośmiu i bez opadów. Tego właśnie potrzebowałem po ostatnich moich "koszmarach meteorologicznych" w Norwegii (wyprawa rowerowa Norweski Tour 2018 przebiegała w niemal nieustannym deszczu i zimnie).

Obiadokolacja w Restauracji Pod Kasztanami w Piwnicznej. Zamawiam "pierś z kurczaka otuloną w rodzimym bekonie podaną na purée z selera z gołąbkiem nadziewanym borowikami i krokietami z ziemniaków" - takie sobie 6/10. Czy oni w tej restauracji używają jakichkolwiek przypraw? Jakichkolwiek? Porcja mikroskopijna, wiec domawiam małą pizzę margeritę - i tu miłe zaskoczenie, ciasto świetne i smakowite - 8/10. Do picia pils z beczki z lokalnego browaru Pilsvaizer - tak metaliczny jakby garść monet wsypał. Za to muza w lokalu pierwsza klasa, old jazz.

Dzień 1

Etap 1 (pieszy)

2 czerwca 2019, niedziela

/Beskid Sądecki: Zachodnie Pasmo Jaworzyny/

PIWNICZNA ZDRÓJ - Hala Pisana (🗻 1.043 m) - Zadnie Góry (🗻 969 m) - MAKOWICA - PODMAKOWICA - BARCICE

23,5 km

start godzina 7:00

meta godzina 15:05

czas przejścia wg mapy 7:55 h

czas przejścia faktyczny 8:05 h

suma podejść 955 m

wysokość min 320 m n.p.m.

wysokość max 1.043 m n.p.m.

różnica wysokości 723 m

temperatura max 24 ⁰C

temperatura rano 20 ⁰C

Może to zabrzmi infantylnie, ale każdy kto rozpoczyna przygodę z Beskidem Sądeckim, niech przeczyta koniecznie przed wyjazdem króciutką powieść "Rogaś z doliny Roztoki" Marii Kownackiej. Ja przeczytałem wczoraj tą powiastkę dla dzieci i to zmienia moje spojrzenie na przyrodę, którą dziś obserwuję. Autorka w niezwykle barwny i trafny sposób opisuje tutejsze życie natury. Sięgnijcie - nie pożałujecie. Książka wzrusza, napawa optymizmem i zapałem.

Dzisiaj, kiedy wstałem o wpół do siódmej i wyszedłem na balkon, zostałem od początku dnia oczarowany. Piękne słoneczko, upajający zapach traw i ziół i lecący w tej właśnie chwili nad doliną olbrzymi ptasior z solidną rybą w dziobie. No poezja.

Szlaki piesze przepiękne, z duża ilością ekspozycji, niestety w sporej części fatalnie oznakowane albo wręcz momentami wcale nie oznaczone. Trasę zgubiłem trzy razy. A dwukrotnie, mimo że wróciłem z powrotem do najbliższych rozstajów, i tak nie odnajdywałem właściwego skrętu - po prostu oznaczeń nie było - i musiałem podążać inną drogą, nieoznakowaną, na wyczucie.

Powrót z Barcic do Piwnicznej pociągiem, który nie był w moich planach co prawda, ale skoro było tylko dwadzieścia minut do odjazdu... Z okien malownicze widoki na góry i Poprad, którego brzegiem wiją się tory.

Obiad przy przystani rzecznej na tarasie restauracji Czarna Owca w hotelu Piwniczna Spa & Conference. Klimatowo. Zobaczymy czy dobre jedzenie mają. Kosztuję pierogów z rydzami i kiszoną kapustą (pyszne, 8/10) i oscypka z duszoną gruszką macerowaną w czerwonym winie, winogronami i sosem żurawinowym (niebo w gębie, 9/10).

Chodzenie z kijkami trekkingowymi ma swoje dobre i złe strony. Dzięki nim można pełzać trochę szybciej. Pracują ramiona i brzuch, więc można lepiej wyglądać na golasa. Tylko że niestety... informuje się w ten sposób zwierzątka leśne o swojej obecności (stukaniem kijków - nie golizną) i traci szansę na napotkanie ich i sfotografowanie. Co prawda względem niedźwiedzia to raczej zaleta, no ale taka sarenkę miło by było spotkać na swojej ścieżynce.

Gravelowy Kross Ekser i jego garażyk.