Hiszpański Tour 2013 - dzień 22

AAA

Dzień 22

Etap 16

13 czerwca, czwartek

Fuente del Gallo - Tarifa

(Fuente del Gallo - Conil de la Frontera - Los Caños de Meca - Barbate - Zahara de los Atunes - Atlanterra - Tarifa)

103 km
(łącznie 1 893 km)

ANDALUZJA 103 km

czas jazdy 6:29 h

średnia prędkość 15,7 km/h

prędkość max 61,5 km/h

suma podjazdów 910 m

wysokość max 216 m n.p.m.

wysokość min 0 m n.p.m.

podjazd max 14 %

zjazd max 8 % 

temp. max 40°C !!!

temp. rano 18°C

"Człowiek jest najbardziej niszczycielskim stworzeniem, jakie pojawiło się na powierzchni naszej planety. Nawet dinozaury nie były tak niszczycielskie. Tylko człowiek, potworna, obdarzona świadomością, dwunożna bestia, jest zdolna do takich absurdów i nie rokuje poprawy. Przez tysiąclecia nie postąpił o krok. Świat jest pełen przemocy, egoizmu, a człowiek nie posuwa się do przodu. Duchowo wciąż jest taki sam. Boi się śmierci, boi się wszystkiego, czuje się niepewny, nie wie, kim jest. Pomyśl o ludzkości, jej historii i o postępie, jaki poczyniła w sensie materialnym, natomiast w rozwoju duchowym człowiek stanął w miejscu. W tym zakresie nie widać żadnego postępu. Żadnego. To iluzja, że człowiek się rozwinął. Jedyna nadzieja w tym, że może ten cholerny człowiek kiedyś... Przecież wszystko ewoluowało. Dlaczego człowiek nie miałby ewoluować nie tylko z fizycznego, ale i duchowego punktu widzenia, skoro posiada duchowość?"

(Tiziano Terzani - "Koniec jest moim początkiem")

To, że dzisiaj dojechałem najdalej jak to tylko jest możliwe na południe Europy - czyli do Przylądku Marroqui (zwanego inaczej Punta de Tarifa), leżącego jedynie 22 km od kontynentu afrykańskiego, który świetnie widać - idzie w parze z temperaturą powietrza 40°C, czyli z bliskością Afryki.

Wybrzeże Costa de la Luz to przepiękne krajobrazy, ale i mordercze podjazdy. Skatowała mnie do granic wytrzymałości jednokilometrowa 14-procentówka między miasteczkami Camarinal a El Lentiscal w paśmie górskim Sierra del al Plata. 40°C i taki podjazd! Zresztą zanim się zaczął, byłem już nieźle wymęczony, bo... Z Atlanterry do Camarinal istnieje co prawda droga (jak kierowały mnie mapy), tylko że nieprawdopodobnie kamienista, dla turystów lubujących się w pieszych wędrówkach po górach. A że nie chciało mi się wracać tą samą drogą i jechać dookoła, pchałem cały majdan przez 3 km po głazach i korzeniach drzew w górzystej stromiźnie. Ale za to jakie pejzaże... Widok na Afrykę z 216-metrowego wzgórza, na którym pasą się kozy i osły, które mają na ten fakt wyrąbane - coś wspaniałego.

A jeszcze wcześniej piękny skalisty zakątek Cabo de Trafalgar, gdzie można zażywać kąpieli nago. Zresztą w każdej zatoczce co piąta zuźka jest bez stanika, a jedynie w mikroskopijnych stringach, co bynajmniej wprawiało mnie w lekką nerwowość i usiłowanie wyłączenia się. A już trzy koleżanki nacierające sobie nawzajem pupy oliwką to sam sadyzm wobec przypadkowego obserwatora.

Nocuję na kempingu blisko morza, nad którym wieczorem mogę sobie posiedzieć, wyciągnąć zmęczone nogi i podziwiać Afrykę, która rozmywa się w zachodzącym słońcu.

WZDŁUŻ ATLANTYCKIEGO WYBRZEŻA COSTA DE LA LUZ

FILMIK NR 4. WYBRZEŻE COSTA DE LA LUZ
JADĘ KAWAŁECZEK W PRZECIWNĄ STRONĘ, JEDNAK TO TYLKO W CELU NAGRANIA, BO SŁOŃCE DAJE OSTRO W OBIEKTYW.

W STRONĘ PRZYLĄDKA CABO DE TRAFALGAR